Partner: Logo KobietaXL.pl

Co wiemy o negatywnym wpływie cukru na organizm człowieka

Wpływ na psychikę
Nadmiar cukru wywiera silny negatywny wpływ na funkcjonowanie mózgu. Powoduje drastyczny spadek zdolności oceny i zapamiętywania, zmęczenie, senność, spadek energii, stres, agresję, niepokój, lęk, zaburzenia snu, depresję, zawroty głowy. Lekarz rozpoznaje nerwicę spowodowaną stresem, przepisuje leki nasenne, przeciwdepresyjne, uspokajające nie zastanawiając się nad tym gdzie leży przyczyna objawów, które występują w tak masowej skali, że przypominają epidemię. Dziś wielu świadomych lekarzy, na całym świecie powtarza to, co w latach czterdziestych głosił dr Tintera: "nikt pod żadnym pozorem nie powinien zaczynać leczenia psychiatrycznego, bez wcześniejszego przeprowadzenia testu tolerancji glukozy w celu ustalenia, czy organizm danej osoby jest zdolny do przyswajania cukru". Badania dotyczące historii diet pacjentów diagnozowanych jako schizofreników ujawniają, że wybierana przez nich dieta jest bogata w słodycze, cukierki, ciastka, kawę, napoje z kofeiną i żywność przygotowaną z użyciem cukru. Wiele różnych schorzeń, zarówno fizycznych, jak i psychicznych ma bezpośredni związek ze spożywaniem czystego rafinowanego cukru czyli sacharozy.

Wpływ na równowagę metaboliczną organizmu i rozwój osteoporozy

To, że źle cukier wpływa na zęby o tym wiemy już od dawna, jednak mało zastanawiamy się nad tym, jaki ma wpływ na ogólny stan naszego zdrowia. Od dzieciństwa przyzwyczajani jesteśmy do słodyczy, lodów, napojów, nieświadomie przyczyniając się do zachwiania równowagi naszego organizmu. Mądra natura sama zabezpiecza nas przed nagłym szokiem spowodowanym spożyciem dużej jego ilości. Eliminacja kwaśnych związków powstających w wyniku jego rozpadu następuje poprzez nerki, płuca, jelita i skórę. Cukier codziennie jednak spożywany, przełamuje wszelkie bariery ochronne, powoduje stan przewlekłego zakwaszenia organizmu. W celu przywrócenia zachwianej równowagi (homeostazy), wzrasta zapotrzebowanie na wszystkie składniki mineralne. Pierwiastkiem neutralizującym kwasy organiczne jest głównie wapń. W przypadku jego niedostatecznej podaży w diecie, organizm sięga do zapasów zmagazynowanych w kościach i zębach. Jego związki z kwaśnymi produktami przemiany materii wydalane są przez nerki ale część osadza się pod postacią kryształów w układzie moczowym tworząc kamienie, w tkankach okołostawowych i stawach wywołując bóle określane jako reumatyczne. Zostaje pobrana z zapasów taka ilość wapnia, że powstaje nie tylko próchnica zębów, ale rozwija się, nawet u dzieci, osteoporoza. Pracując w poradni dziecięcej mogłem stwierdzić u około 2/3 dzieci wszelkiego typu skrzywienia kręgosłupa i związane z tym wady postawy wynikające z osłabienia struktury kości. Kiedy próbowałem wytłumaczyć rodzicom, jaka jest w tym rola cukru, spotykałem się z niedowierzaniem i pobłażliwym uśmiechem. Rodzice nie mogą sobie wyobrazić wychowania własnego dziecka bez nieustannego dostarczania mu słodyczy i wyrobów cukierniczych.
Naukowcy uzasadniają istnienie osteoporozy czynnikami, genetycznymi, menopauzą, nie wspominając nic o zakwaszającej roli cukru. Czy po tych wyjaśnieniach bardziej zrozumiały staje się fakt, braku skuteczności w leczeniu osteoporozy preparatami wapniowo - witaminowymi? Często poprzestajemy na twierdzeniu, że cukry obok tłuszczów są w naszym organizmie głównym źródłem energii, a więc są niezbędnym paliwem podtrzymującym procesy życiowe. Zapominamy jednak, że przy prawidłowym żywieniu wystarczającą jego ilość dostarczają nam owoce i warzywa.

Wpływ spożywania cukru na wytworzenie się zespołu ADHD (ADD)
Na terenie USA, w Europie i już w Polsce, leczy się nadpobudliwe dzieci lekami psychotropowymi, nie zdając sobie z tego sprawy, że wynika to z nadużywania cukru i związanego z tym niedoboru związków mineralnych a szczególnie magnezu. Dominująca jest nadaktywność ruchowa połączona ze stanem agresji w stosunku do otoczenia. Amerykanie nazywają tę chorobę ADD i ADHD czyli tłumacząc to na język polski - Zespół Nadmiernej Aktywności Ruchowej. Badania kliniczne prowadzone z dziećmi nadaktywnymi, psychotycznymi, z uszkodzeniami mózgu lub zaburzeniami w uczeniu wykazały niezwykle niskie stężenie cukru w krwi. Jest to spowodowane następowym bardzo szybkim jego spadkiem, po wcześniejszym spożyciu większej jego ilości. W nomenklaturze medycznej nazywa się to hipoglikemią. Obserwuję typowe objawy abstynencji ujawniające się u dzieci, którym rodzice wyłączyli z jedzenia słodycze jak: agresja, złe samopoczucie, bóle głowy, drżenia mięśniowe.
Zalecam wyłączenie z diety cukru i wyrobów cukierniczych, podając preparaty witaminowo-mineralne oraz maksymalne dawki magnezu. Zdarza się bardzo często, że rodzice zaniepokojeni stanem psychicznym swojej pociechy, nie wytrzymując też presji otoczenia, włączają ponownie do diety słodycze i wyroby cukiernicze. Czy nie przypomina to objawów uzależnienia? Pionierzy psychiatrii twierdzą, że choroby psychiczne są mitem. Zaburzenia emocjonalne mogą być pierwszym symptomem niezdolności organizmu danego człowieka do zwalczania stresu związanego z uzależnieniem od cukru.

Wpływie spożywania cukru na rozwój nadwagi i otyłości
Istnieją różne teorie wyjaśniające, dlaczego słodycze tak bardzo kuszą. Według jednej z nich, po prostu kojarzą się nam z dzieciństwem, kiedy bywały formą nagrody. Bardziej prawdopodobna wydaje się teoria, mówiąca o tym, że większość słodkich rzeczy jadalnych w przyrodzie nie jest trująca. Stąd człowiek przed słodkim smakiem nie wyrobił sobie bariery ochronnej jak w stosunku do smaku gorzkiego czy kwaśnego. Wielu z nas nie wyobraża sobie życia bez słodyczy, lekceważąc fakt, że nie wolno nimi zastępować normalnych posiłków np. wafelkiem na drugie śniadanie. Objadając się słodyczami, eliminujemy z jadłospisu owoce, warzywa, pozbawiając w ten sposób organizm witamin i składników mineralnych. Niekorzystny wpływ słodyczy polega również na tym, że często odbierają one dzieciom apetyt, wpływają na nadwagę, zmieniają przyzwyczajenia i powoli zaczynają uzależniać. Obecnie co trzecie małe dziecko w wieku do 3 lat ma nadwagę. Już 1957 roku dr William Coda Martin sklasyfikował c ukier rafinowany jako truciznę, ponieważ jest on pozbawiony elementów ułatwiających jego trawienie. Aby strawić cukier organizm potrzebuje kilku witamin z grupy B, związków organicznych cynku, chromu, błonnika i kilku innych. Występują one w naturalnej postaci w burakach cukrowych i trzcinie. Jedząc rafinowany cukier, zmuszamy układ trawienny do zużywania własnych zapasów witamin i związków mineralnych. O ile nie dostarczymy ich w odpowiedniej ilości wraz innymi produktami spożywczymi czy witaminowo-mineralnymi dodatkami do żywności, to ich niedobór odbije się bardzo niekorzystnie na stanie naszego zdrowia.

Handlowa - słodka trucizna
Odkąd wymaga się dokładnego podawania na etykietach wartości kalorycznych produktów spożywczych, cukier ukrywa się pod nazwą jako węglowodan. Zawartość tzw. cukrów dodanych jest wysoka, jeżeli jedna z nazw pojawia się na pierwszym lub drugim miejscu listy składników, lub gdy zawiera kilka tych nazw. W rezultacie nie podaje się klientom ilościowej zawartości cukru, który w celu poprawienia smaku dodaje się prawie do każdego produktu. Dodane cukry to te, które dodano do żywności w procesie obróbki i przygotowania do sprzedaży, w przeciwieństwie do cukrów naturalnie występujących w owocach czy jarzynach. Organizm nie potrafi wychwycić różnicy pomiędzy naturalnie występującymi cukrami a dodanymi, ponieważ są chemicznie identyczne. Dostarczają one kalorii, ale nie zawierają witamin i minerałów. Głównym źródłem dodanych cukrów są niedietetyczne napoje gazowane, soki, słodycze i cukierki, wyroby cukiernicze, napoje owocowe. Można sprawdzić czytając etykiety na opakowaniach, że produkty najczęściej spożywane, są "wzbogacane" cukrem. Spożywanie żywności dietetycznej nie zawierającej cukrów dodanych, ale związek organiczny o nazwie Aspartam, czyli popularny słodzik, jest jeszcze gorsze, gdyż jest on prawdziwą trucizną biologiczną komórek nerwowych. Aby ugasić pragnienie należy pić czystą wodę źródlaną niskomineralizowaną np. Żywiec i zachęcić do tego swoje dzieci.

 

Andrzej Janus

 

Autor jest lekarzem, absolwentem WAM. Jak mówi o sobie:w 2001r zaprzestałem wykonywania zawodu lekarza medycyny akademickiej i całkowicie poświęciłem się medycynie naturalnej. Obecnie moja praca polega na przekazywaniu ludziom swojej wiedzy, wdrażaniu w życie zasad szeroko rozumianej profilaktyki oraz przywracaniu równowagi w wewnętrznym środowisku organizmu.

Tagi:

Andrzej Janus ,  cukier ,  słodzik ,  słodycze ,  zdrowie , 

Kliknij, aby zamknąć artykuł i wrócić do strony głównej.

Polecane artykuły:

Podobne artykuły:

Powrót