Jednym z tematów, o który pytacie najczęściej, są sny. Wiemy, że poprzez sny mogą skontaktować się z nami bezcieleśni bliscy; w rzeczywistości jest to jeden ze środków, których używają najczęściej do komunikacji.
Jednak kwestia staje się złożona, jeśli chodzi o rozróżnienie między autentycznymi kontaktami astralnymi, które występują podczas snu, a snami wytwarzanymi tylko przez nasz fizyczny umysł. W tym artykule postaramy się pokazać różnice między nimi, a także inne aspekty związane z tym tematem.
Kiedy ktoś umiera i przechodzi do świata duchowego, do zaświatów, może próbować porozumiewać się na różne sposoby ze swoimi bliskimi, którzy wciąż żyją na planie fizycznym. Jednym z najczęstszych jest próba nawiązania komunikacji, gdy dana osoba zasypia. Zobaczmy, dlaczego.
Każdej nocy, kiedy kładziemy się spać, przychodzi czas, kiedy nasze ciało astralne opuszcza ciało fizyczne i podróżuje na płaszczyznę astralną, podczas gdy ciało fizyczne zostaje nadal w łóżku. Ogólnie rzecz biorąc, nie pamiętamy tych podróży, które odbywamy każdej nocy, ponieważ na płaszczyźnie astralnej również jesteśmy na wpół uśpieni, tylko częściowo świadomi tego, co dzieje się wokół nas. Pamiętajmy też, że płaszczyzna astralna, to ta sama płaszczyzna, do której udajemy się po śmierci, więc miejsce to jest pełne bezcielesnych istot, mieszkańców astralu. Jeśli więc straciliśmy ukochaną osobę, jest bardzo możliwe, że ona tam jest i być może, że zechce wykorzystać fakt, że jesteśmy tam podczas snu, aby móc się z nami komunikować. Tak więc jest to bardzo prosty środek komunikacji dla obu stron.
Jest jednak kilka rzeczy, które mogą uniemożliwić tę komunikację. Pomimo faktu, że w tym momencie znajdujemy się na tej samej płaszczyźnie (astralnej), możliwe jest, że skoro jesteśmy w półśnie, nie jesteśmy w stanie zobaczyć bezcielesnych ani ich wyraźnie usłyszeć, więc komunikacja nie jest skuteczna. Jednak najczęstszym problemem jest to, że kiedy kogoś tracimy, zwykle jesteśmy bardzo zranieni i mamy wielki psychiczny ładunek negatywnych myśli i emocji. Oznacza to, że kiedy śpimy i udajemy się do astralu, ten ładunek, który nosimy, otacza nas i uniemożliwia nam zobaczenie tego, co jest wokół nas na tej płaszczyźnie.
W ten sposób nasza ukochana osoba nie może z nami rozmawiać ani komunikować się w jakikolwiek sposób. Aby dać ci przykład, wyobraź sobie, że słuchasz bardzo głośnej muzyki przez słuchawki i z zamkniętymi oczami; twój przyjaciel przychodzi i próbuje z tobą rozmawiać, sygnalizuje ci, krzyczy do ciebie, ale ty nie możesz dostrzec ani usłyszeć, że tam jest. Cóż, to samo dzieje się w astralu, tyle tylko, że zamiast muzyki jesteśmy pochłonięci myślami i emocjami.
Z drugiej strony mamy sny stworzone przez fizyczny umysł. Te sny, tworzone wyłącznie przez mózg i możemy zapamiętać je jako prawdziwe przeżycia, jako rodzaj kontaktu astralnego, a jednak tak nie jest. Kiedy śpimy, mózg przebudowuje świadome i nieświadome informacje, które otrzymaliśmy w ciągu dnia lub tygodni. Na przykład ktoś, kto cierpi na depresję lub intensywny stres, zwykle ma koszmary, ale nie jest to związane z płaszczyzną astralną, ale z powodu ich fizycznego doświadczenia i przetwarzania, w nocy mózg przetwarza te informacje podczas snu. Często zdarza się również, że kiedy ukochana osoba umiera, nasz mózg przyswaja traumę i tworzy sny ze zmarłym, ale to znowu nie jest prawdziwy kontakt astralny, ale coś fizycznego.
Dlatego głównym pytaniem jest, jak odróżnić prawdziwy kontakt astralny od czysto fizycznego snu. Niestety nie mamy informacji na temat badań związanych z tym tematem, ale po kilku latach wysłuchania kilkudziesięciu przypadków w naszej społeczności, udało nam się sporządzić małą listę, która może pomóc rozróżnić te dwa doświadczenia. Ci, którzy relacjonują autentyczne kontakty astralne podczas snu, rozróżniają je w ten sposób:
• Po przebudzeniu są zapamiętywane w bardzo jasny sposób, z dużą ilością szczegółów.
• Uczucie, które pozostaje po przebudzeniu, to cisza, spokój i radość.
• Istnieje wielka pewność, że skontaktowano się z ukochaną osobą.
• Bliscy przekazują przesłanie nadziei, przetrwania po śmierci; w żadnym wypadku nie ma oskarżeń ani elementów negatywnych (ten punkt jest bardzo ważny, ponieważ gdy jest to sen czysto fizyczny, zwykle jest pełen elementów winy i negatywnych emocji, będących wynikiem naszej traumy).
• Mogą przekazywać nieznane wcześniej informacje lub pokazywać symbole ważne dla osoby odbierającej wiadomość.
• Pamięć tego kontaktu trwa znacznie dłużej niż wspomnienie codziennego fizycznego snu.
Jest też jeszcze inny temat związany ze snami, o który często pytacie i dotyczy on ludzi, którzy nie mają żadnej komunikacji ze swoimi bliskimi, ani w snach, ani w żaden inny sposób. Ci ludzie martwią się, ponieważ myślą, że coś negatywnego może przydarzyć się ich bliskim w zaświatach. Do tego chcemy się odnieść poniżej.
Jak wyjaśniliśmy wcześniej, możliwe jest, że kontakt poprzez sny nie występuje, ponieważ osoba jest emocjonalnie zablokowana, co uniemożliwia jej ukochanej osobie pokazanie się na płaszczyźnie astralnej, ale są też inne aspekty, które mogą być odpowiedzialne za ten brak komunikacji. Płaszczyzna astralna składa się z różnych podpłaszczyzn, od najmniej do najwyższej wibracyjnej. Jeśli nasza wibracja i wibracja naszej ukochanej osoby są bardzo różne, kiedy śpimy, podróżujemy na podpłaszczyznę, która reaguje na naszą wibrację, a nasza ukochana osoba, może być na innej, więc komunikacja w tym czasie nie jest możliwa. Istnieje również możliwość, że jeśli ktoś umarł niedawno, to pozbawiony wcielenia przystosowuje się do nowej płaszczyzny i nie ma jeszcze wystarczających możliwości nawiązania kontaktu.
Z biegiem czasu to samo rozwiąże się, podobnie jak różnica wibracji, o której mówiliśmy wcześniej.
Wreszcie może się również zdarzyć, że nasza ukochana osoba nie skontaktuje się z nami, ponieważ nie chce nam zaszkodzić, albo dlatego, że jej Przewodnicy radzą jej tego nie robić, aby nie ingerować w twój własny duchowy plan.
Joaquín Cámara, Sueños y comunicación con los muertos
